Czym jest IOP?

Interwencyjny Ośrodek Preadopcyjny (IOP) jest unikalnym w skali kraju i jedynym w województwie mazowieckim ośrodkiem interwencyjnym, przyjmującym noworodki i niemowlęta w nagłych sytuacjach kryzysowych, pozbawionych czasowo lub trwale opieki rodziców. Jego działalność służy ochronie najmłodszych dzieci przed negatywnymi skutkami sieroctwa.

Nadrzędnym celem IOP jest jak najszybsze przywrócenie dzieciom rodziny poprzez:
• umożliwienie powrotu do rodziców biologicznych,
• powierzenie rodzinie adopcyjnej lub zastępczej.

IOP to mieszkanie dla dzieci urządzone w standardzie oddziału niemowlęcego. Dla bezpieczeństwa dzieci usytuowany jest w szpitalu, w bezpośrednim sąsiedztwie oddziału pediatrycznego. Dysponujemy 20 miejscami.

Zapraszamy serdecznie do obejrzenia krótkiego filmu. W nim zawarta jest kwintesencja naszego podejścia do pomocy dzieciom.

Jakie dzieci przyjmujemy:

Przyjmujemy noworodki i niemowlęta w wieku od urodzenia do ukończenia pierwszego roku życia z województwa mazowieckiego. Są to dzieci niechciane, pozostawione po urodzeniu w szpitalu, w oknach życia, odebrane rodzicom na skutek interwencji sądu lub policji, przyniesione dobrowolnie przez rodziców.

Główne powody porzucenia:

Stan zdrowia przyjmowanych dzieci bywa różny. Większość z nich ma problemy zdrowotne i rozwojowe: 30% dzieci wymaga intensywnej opieki medycznej, leczenia specjalistycznego lub rehabilitacji; 97% dzieci przyjmuje preparaty krwiotwórcze. 98% matek nie miało opieki lekarskiej podczas ciąży.

Historie dzieci:

Natalka – urodziła się jako pierwsze dziecko w rodzinie z zespołem genetycznym Aperta. Objawia się on tym, że ma złączone paluszki u kończyn tzw. Palcozrost oraz zarośnięte szwy czaszkowe. W trakcie pobytu w IOP przeszła kilka operacji m.in. operację oddzielenia pierwszego paluszka u dłoni (każdy z palców jest oddzielany w innym zabiegu) oraz operację poszerzania czaszki. Natalka spędziła u nas pierwszy rok swojego życia, ale niestety nie udało się znaleźć dla niej rodziny. Obecnie przebywa w Regionalnej Placówce Terapeutycznej. Razem z Fundacją Polsat założyliśmy Natalce subkonto, na które można wpłacać pieniądze bardzo potrzebne na jej leczenie i rehabilitację.

Fundacja Polsat
nr konta bankowego: 39114010100000777770001001
z dopiskiem Natalia Chomczyk 5638

To jedna z prawie tysiąca historii dzieci czekających na cud. Jakie są inne?

Staś trafił do IOP ponieważ jego rodzice są bezdomni, a on ma poważną chorobę genetyczną. Ma 6 miesięcy i na razie rozwija się cudownie. Choroba jeszcze nie zaatakowała, ale któregoś dnia ten moment nadejdzie. Brat Stasia już nie żyje. Siostra jest umierająca. Staś też umrze jako dziecko. Jego choroba uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie wątroby i trzustki. Pewnego dnia dostanie rozległej żółtaczki i przestanie jeść. Będzie musiał być objęty opieką hospicyjną.

Janek ma genetyczną wadę jelit. Ma dopiero trzy miesiące, a już od dwóch jest karmiony pozaustrojowo. Nigdy nie znajdzie rodziny adopcyjnej, ani zastępczej. Nigdy nie będzie nastolatkiem. Prawdopodobnie nie dożyje wieku szkolnego. Jego starszy brat zmarł jako niemowlę – tak jak wszyscy mężczyźni w rodzinie jego matki.

Joasia jest zdrową dziewczynką. Urodziła się o czasie i została zostawiona w oddziale noworodkowym. Do IOP trafiła mając tydzień. Jej mama miała starsze dzieci, było jej ciężko samotnie wychowywać kilkoro maluchów. Zależało jej na tym, by córeczka trafiła do rodziny jak najszybciej. Stawiła się w sądzie w 42 dniu po porodzie (najwcześniejszy możliwy prawnie termin) i zrzekła się praw do dziecka. Tego samego popołudnia Joasia poznała rodziców adopcyjnych, a po 5 dniach znalazła się w domu.

Maciuś cierpi na bardzo poważną alergię skórną i pokarmową. Tak poważną, że z buzi leci mu krew. Bardzo cierpi. Cały czas leży w rękawiczkach żeby nie podrapać sobie twarzy. Nie może chwytać zabawek, bawić się swoimi rączkami i przez to normalnie rozwijać. Trzykrotnie odmówiono przyjęcia go na odział dermatologii, ponieważ nie ma rodziców i nikt nie może zapewnić mu całodobowej opieki. „Takich pacjentów nie obsługujemy.”– powtarzają w szpitalu.

Tomek urodził się w 42. tygodniu ciąży, a ważył tyle, co półtorej torebki cukru. Rodzice go nie pokochali. Chociaż był rozpieszczany, całowany i noszony na rękach przez opiekunki miał chorobę sierocą i koszmary senne. Cały czas żył w swoim świecie. Było mu wszystko jedno, kto go weźmie na ręce, a łóżeczko w ośrodku było jedynym miejscem, w którym potrafił zasnąć. Trafił do adopcji, kiedy miał cztery miesiące. Pierwszy raz przytulił się kiedy skończył rok.

Co dajemy dzieciom?

Całodobową opiekę z nadzorem medycznym
• usługi opiekuńcze i lekarskie – leczenie specjalistyczne, szczepienia ochronne;
• diagnostykę bieżącą i przesiewową (USG główki, stawów biodrowych i jamy brzusznej, badania dot. HIV, WZW-B, cytomegalii
i toksoplazmozy);
• stymulację rozwojową, zapobieganie chorobie sierocej;
• rehabilitację metodą NDT Bobath i stymulację ruchową;
• wczesną interwencję.

Powrót dziecka do rodziny biologicznej po ustaniu sytuacji kryzysowej
• praca z rodziną biologiczną w kierunku reintegracji rodziny. Wspieranie i nauka zasad pielęgnacji, obserwacja
i pomoc w nawiązywaniu prawidłowej więzi z dzieckiem;
• rodzice mogą być przy dziecku codziennie w godzinach 9:00 – 18:00.

Powierzenie dziecka rodzinie adopcyjnej lub zastępczej
• regulację sytuacji prawnej dziecka;
• współpracę z Ośrodkami Adopcyjnymi – dobór odpowiednich rodziców do dziecka;
• wspieranie pierwszych kontaktów z rodziną adopcyjną lub zastępczą, nauka pielęgnacji, rehabilitacji;
• praca nad kształtowaniem prawidłowej więzi.

Jak najkrótszy czas pobytu poza rodziną
Staramy się ograniczyć do minimum okres pobytu dziecka w IOP – średnio wynosi on cztery miesiące.

Kontakt z rodzicami już w IOP

Rodzice biologiczni, adopcyjni lub zastępczy mogą przebywać przy dziecku w ciągu dnia. Korzystają z „pokoju spotkań”, którego wystrój stwarza domową atmosferę. Poznają się wzajemnie ze swoimi dziećmi, opiekują się nimi, chodzą na wspólne spacery i czekają na ten radosny moment, gdy wreszcie będą mogli pojechać razem do domu. Personel ośrodka dyskretnie uczestniczy w tych spotkaniach i służy pomocą w razie potrzeby.

Dalsze losy dzieci:

Wszystko zaczęło się od szpitala w Dziekanowie Leśnym, gdzie był pierwszy oddział preadopcyjny. Dzieci czekające na adopcję zajmowały jedną z salek oddziału pediatrycznego. To właśnie tamtejsi lekarze zwrócili naszą uwagę na specyficzne potrzeby osieroconych dzieci.

Od roku 2001 oddział preadopcyjny działa w Szpitalu w Otwocku, najpierw pod nazwą Interwencyjna Placówka Opiekuńcza (IPO), a od 2012 roku Interwencyjny Ośrodek Preadopcyjny (IOP). Zmiana nazwy została spowodowana wejściem w życie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

W ciągu 16 lat pracy IPO i IOP otoczyło opieką ponad 1300 dzieci, z których ponad 94% zostało powierzonych rodzinie. Taka liczba dzieci mogłaby spowodować utworzenie 43 nowych domów dziecka. Udało się tego uniknąć!

Łącznie 96% dzieci wychowuje się w środowisku rodzinnym.

Nasza kadra:

W IOP pracuje wykwalifikowana kadra medyczna i opiekuńcza. Personel Ośrodka bierze udział w licznych szkoleniach dotyczących rozwoju dzieci porzuconych.

• Dyrektor – Dorota Polańska
• Pracownik Socjalny – Anna Łasińska
• Psycholog Kliniczny – Mirosława Romanowska
• Psycholog – Urszula Bogdalska
• Pedagog i wychowawca – Krystyna Żmuda – Trzebiatowska
• Pediatra – Sławomir Gęsior
• Pediatra Wolontariusz – Małgorzata Wielopolska
• Neurolog Dziecięcy – Iwona Terczyńska
• Rehabilitant – Mariola Gostyńska
• Pielęgniarka Oddziałowa – Iwona Kazmierowicz
• Administracja – Izabela Janowska
• Pielęgniarki – 6 osób
• Opiekunki – 9 osób

oraz około 90 Wolontariuszy.

Z kim współpracujemy?

Współpracujemy z wieloma instytucjami działającymi na rzecz dziecka i rodziny:

• WCPR / PCPR,
• MCPS,
• Sądy Rodzinne,
• Szpitale,
• Policja,
• Domy Samotnej Matki,
• Ośrodki Adopcyjne,
• inne.

W okresie 1997 – 2001 Fundacja wspierała oddział preadopcyjny w Szpitalu, w Dziekanowie Leśnym.

W roku 2001 założyliśmy Interwencyjną Placówkę Opiekuńczą w Otwocku i prowadzimy ją do chwili obecnej. Po zmianie nazwy jest to Interwencyjny Ośrodek Preadopcyjny. Dzięki temu większość naszych dzieci trafia od razu do oczekujących na nie rodzin.

Od roku 2001 Fundacja Rodzin Adopcyjnych współpracowała ze Starostwem Powiatu Otwockiego, za pośrednictwem PCPR Otwock, głównie w zakresie prowadzenia Interwencyjnej Placówki Opiekuńczej. Cele założone w chwili powołania do życia IPO znalazły wyraz w rezultatach działalności placówki – do rodzin trafiały zdiagnozowane, rehabilitowane i otoczone czułą troską dzieci. Starostwo rekomendowało powstawanie tego typu placówek, działających na zasadach podobnych do istniejącej.

W latach 2004-2011 roku realizowaliśmy zadanie dla m.st. Warszawy, polegające na zapewnieniu opieki i wychowania dzieciom pozbawionym częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej. Zawarte były wieloletnie umowy pomiędzy Miastem Stołecznym Warszawa a Fundacją Rodzin Adopcyjnych. Umowy te pokrywały około 40% kosztów prowadzenia Ośrodka rocznie.

Od stycznia 2012 prowadzenie Interwencyjnego Ośrodka Preadopcyjnego jest zadaniem własnym Samorządu Województwa Mazowieckiego (zgodnie z ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887 z późn. zm.).

Podstawę do współpracy Marszałka Województwa Mazowieckiego oraz wyznaczonego do realizacji zadań z zakresu wsparcia dziecka i rodziny Mazowieckiego Centrum Polityki Społecznej z Fundacją Rodzin Adopcyjnych w dziedzinie prowadzenia Interwencyjnego Ośrodka Preadopcyjnego w Otwocku stanowi dwustronna umowa cywilno prawna.

Standardy ochrony małoletnich w Interwencyjnym Ośrodku Preadopcyjnym

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez personel Interwencyjnego Ośrodka Preadopcyjnego jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Członkowie personelu Ośrodka traktują dziecko z szacunkiem oraz uwzględniają jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Personel ośrodka, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych oraz swoich kompetencji. Pełna treść „Standardów ochrony małoletnich” w IOP tutaj: https://adopcja.org.pl/som-iop.

Zadanie finansowane ze środków otrzymanych od Samorządu Województwa Mazowieckiego realizowane przez Fundację Rodzin Adopcyjnych

NASI SPONSORZY